Binnenkijken bij Anne-Lore en Roel: "Industrieel erfgoed wordt loft"

16 november 2019

Reportage SJIEK - 16/11/2019
Tekst: Kizzy van Horne / Foto's: Luc Daelemans

Het gebeurt niet zo vaak in Limburg dat industrieel erfgoed omgebouwd wordt tot een woonproject. De Chocoladefabriek in Nerem is een knap voorbeeld van hoe het kan. Roel en Anne-Lore vielen voor de charmes van het voormalig fabriekspand, de nabijheid van natuurgebied De Kevie en het echte gemeenschapsleven in het gebouw.

(Lees verder onder de foto.)

Wonen in een chocoladefabriek

De Chocoladefabriek in Nerem bij Tongeren lijkt wel een klein dorp op zich. De oude imposante fabrieksgebouwen werden omgebouwd tot een 50-tal lofts met behoud van het sterk industrieel karakter. Roel en Anne-Lore wonen sinds een viertal maanden in één van de lofts op de begane grond. “Het was eerder toevallig dat we op het pand stootten. We zijn beiden van de andere kant van de provincie. Roel van Kinrooi en ik van Bocholt”, zegt Anne-Lore. “Toen we het pand bezochten, waren we meteen verkocht: de hoge plafonds, het industriële karakter en het wonen in een gemeenschap. En dat zonder verlies van privacy.”

Het gebouw sprak Roel, als bouwkundig ingenieur, meteen aan. “De Chocoladefabriek is gebouwd in 1909 door Florent Rosmeulen die zijn naam aan de chocolade gaf. Het is één van de eerste betonskeletgebouwen van zijn soort in België. Kenmerkend zijn de art-nouveau-invloeden van het gebouw, met de meest opvallende het glas-in-loodraam aan de voorzijde. De productie raakte om verschillende redenen in verval en in de jaren dertig werd de fabriek te koop gezet. Later was er nog een bedrijf in gevestigd dat machines maakte voor de wolindustrie, en uiteindelijk werd het pand omgebouwd tot één van de grootste tingieterijen ter wereld. Na enkele jaren van leegstand werd het gebouw mede door a2o-architecten gerenoveerd tot woongelegenheid.

Gemeenschap

De grote interesse voor architectuur en interieurvormgeving van Roel en Anne-Lore tekent zich verder af in hun interieur. “We vielen voor de grote open ruimte en het industriële karakter met de pilaren en royale aluminiumramen. De kolommen hebben we gelaten zoals ze jarenlang waren. Hier en daar werden ze geretoucheerd, maar de pilaarnummers staan er bijvoorbeeld nog gewoon op. We kochten de loft casco. Zo konden we er volledig onze stempel op drukken. Enkel de mezzanine en de glazen inkomhal waren er al”, zegt Roel.

“We vielen voor de grote open ruimte en het industriële karakter met de pilaren en royale aluminium ramen."

De vaste elementen als keuken en badkamer zijn goed doordacht. “We wisselden urenlang ideeën uit. Zaten we op café, dan maakten we schetsen op bierviltjes. En zo is beetje bij beetje de keuken tot stand gekomen. Een goede kameraad is zelfstandig schrijnwerker et een eigen interieurbedrijf, RuVa Interieur, en hij maakte naast de keuken ook ander maatwerk in de loft.” Het koppel koos voor een strakke kastenwand met een eiland in terrazzo. “Het eiland vormt een apart object in de ruimte en fungeert als eyecatcher. In de terrazzo komen de kleuren zwart en bruin terug die je ook in ons interieur spot.”

Roel kookt enorm graag. “Daarom staat de keuken centraal in onze loft. Regelmatig kook ik ook met groenten uit onze eigen collectieve moestuin. Voor Anne-Lore was wonen in het groen met een tuin om zich in uit te leven wel een vereiste. De gemeenschapstuin vormt meteen een toffe ontmoetingsplek voor alle bewoners. Zo hadden we enkele weken geleden nog een zeer geslaagd oogstfestival.”

Vintage

De inrichting van de loft ontstond eerder spontaan. “Roel is een echte vintage-lover. Uren kan hij op internet snuisteren naar het perfecte stuk. Als ik het echt niet mooi vind, komt het uiteindelijk niet in huis. Het gebeurt ook wel dat we het niet eens geraken over de juiste plek van een object. Zo is tot onze eigen verbazing het tijdschriftenbakje al meermaals verhuisd van plek”, lacht Anne-Lore.

"In geen tijd zitten we in het groen. Het is hier zalig rustig wonen in Nerem."

“Roel heeft ook een zwak voor mooie stoelen. Ik volg hem daarin. Maar ik moet er toch over waken dat er niet te veel stoelen in huis komen. Door zijn passie stoot hij vaak op unieke designklassiekers. Zo was ik meteen verliefd op het schilderij van de Berlijnse kunstenares Floria Ray. De blauwtinten in het schilderij passen perfect bij de blauwe pilaren in huis.”

De groenaccenten en de vele planten zijn het werk van Anne-Lore, die zo tracht om nog meer de natuur in huis te halen. “Ons terras kijkt uit op het achterliggende fietspad, waar vroeger het spoor tussen Tongeren en Luik liep. Het terras met kenmerkende luifel was destijds het laad- en losperron. Het fietspad leidt ons naar Tongeren doorheen het natuurgebied De Kevie. Zo zitten we in geen tijd in het groen. Het is hier zalig rustig wonen in Nerem. En ook al komen we niet uit de buurt, dit is ondertussen helemaal onze thuis.”